Boeddhistisch monnik Thich Nhat Hanh (Thây) zei altijd: ‘No Mud, No Lotus’. Hier heeft hij gedichten, liedjes en lezingen op geïnspireerd. De essentie van de boodschap is dat een bloem modder nodig heeft om te kunnen groeien en dat je geluk niet kan bestaan als je je lijden niet onder ogen ziet. Soms moet je door de pijn heen om bij de ontspanning te komen.

Decennia geleden alweer oefende ik al in de modder, toen nog niet bewust op zoek naar de lotus of het geluk. En hoe smerig het ook was, het was ook heel bevrijdend om mezelf over te geven aan de modder 🙂
Inmiddels ben ik de lotus en het geluk al wel vaker tegengekomen, mede doordat ik door niet plezierige stukken van mezelf heen heb geworsteld. Deze winter onderzoek ik welke fysieke voeding ik nodig heb om mezelf gezond te voelen en dat is een behoorlijke uitdaging (geweest).

In welke modder heb jij de afgelopen tijd rondgehangen? Of is alles nog even schoon als altijd? Ik ben benieuwd naar je belevenissen.

Ik kijk graag met je mee